Rehabilitacja to moja szansa na lepsze jutro, wesprzyj mnie w tej walce

Rehabilitacja

Krioterapia miejscowa

Ze względu na czas trwania zabiegi dzielimy na:

• krótkotrwałe - czas pojedynczej aplikacji od 30 sekund do 3 minut

• przerywane - kilunastominutowe aplikacje powtarzane po kilkunastominutowej przerwie

• długotrwałe - czas pojedynczej aplikacji od 48 - 72 godzin

W krioterapii miejscowej stosowane są urządzenia, w których do uzyskiwania niskich temperatur wykorzystuje się ciekły azot (najczęściej), dwutlenek węgla lub schłodzone powietrze.

Krioterapia miejscowa z wykorzystaniem par azotu - schładzanie tkanek następuje poprzez działanie par ciekłego azotu. Ciekły azot o temperaturze wrzenia - 195,8°C  przechodzi w postać gazową po podgrzaniu wewnątrz zbiornika. Różnica ciśnień pomiędzy zbiornikiem a ciśnieniem atmosferycznym powoduje wypływ par azotu ze zbiornika do węża zakończonego dyszą, temperatura gazu u wylotu dyszy wynosi od około -196°C do - 160°C. Urządzenie posiada regulator intensywności nadmuchu.

Zabiegi przeprowadzane są pod kontrolą wzrokową, ze zwróceniem szczególnej uwagi na zabarwienie  skóry, przy czym obecność zblędnięcia lub zasinienia skóry, pojawienie się objawu "pomarańczowej skórki" a także uczucia pieczenia lub bólu są wskazaniem do przerwania wykonywania zabiegu.

Odległość wyloty dyszy od ochładzanej powierzchni nie powinna byc mniejsza niż 15 cm. Terapeuta powinien w trakcie zabiegu wykonywać dyszą ruchy okrężne - tak, aby nie schładzać stale tego samegp miejsca, ponieważ grozi to odmrożeniami.

Czas trwania zabiegu stosowanego na jedną okolicę ciała wynosi od 30 sekund do 3 minut. W przypadku równoczesnego słchadzania kilku miejsc łączny czas trwania zabiegu wynosi maksymalnie 12 minut. W tym samym czasie zabiegi krioterapii miejscowej mogą być wykonywane na nie więcej niż 5 stawów, przy czym ręka, stopa i kręgosłup stanowią jeden zespól malych stawwów. 

 Wskazania

• zapalenia stawów (reumatoidalne, młodzieńcze przewlekłe, reaktywne, łuszczycowe, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa)

• zmiany zapalne stawów o podłożu metabolicznym – dna moczanowa

• przewlekłe zapalenie kręgosłupa szyjnego

• zespół bolesnego barku

• zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej i mięśni

• zespół fibromialgii (choroby reumatyczne tkanek miękkich)

• zwichnięcie i skręcenie urazowe stawów

• uszkodzenie łąkotki

• naderwanie ścięgien i mięśni

• zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (metoda zachowawcza)

• zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięśni w procesie rehabilitacji neurologicznej

• ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne

oraz dla odnowy biologicznej

• u przemęczonych fizycznie i psychicznie osób dorosłych

• u sportowców wyczynowych

• zespoły bólu mięśniowo-powięziowego

Przeciwskazania

• krioglobulinemia

• kriofibrynogemia

• αgammaglobulinemia

• nocna napadowa hemoglobinuria

• ropno-zgorzelinowe zmiany na skórze

• neuropatie układu współczulnego

• niedoczynność tarczycy

• znaczna niedokrwistość

• stosowanie niektórych leków (neuroleptyki, alkohol)

• wyniszczenie i wychłodzenie organizmu

• schorzenia mięśnia sercowego lub aparatu zastawkowego serca w okresie niewydolności krążenia

• przecieki żylno-tętnicze w płucach

• ciężkie postacie dusznicy bolesnej wysiłkowej i dusznicy bolesnej spontanicznej

• różnego pochodzenia ostre schorzenia dróg oddechowych

• miejscowe zaburzenia ukrwienia

• zaawansowana miażdżyca

• choroba nowotworowa

• zespół Prinzmetala

• obecność miejscowych odmrożeń

• uszkodzenia skóry

• nadciśnienie tętnicze znacznego stopnia

• klaustrofobia

• wiek powyżej 65 lat

• zaburzenia rytmu serca przy jego częstości wyższej od 100/min.

• przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych

• pokrzywka na zimno

• zespół Raynauda